207.ஓப்ரிலாந்தில் உலகின் புதிய கடவுள்

நாஷ்வில் நகரிலிலுள்ள கேலார்ட் ஒப்ப்ரிலான்ட் ஹோட்டேலை நோக்கி எனது கார் (நண்பனின் கார் எல்லாம் எனது கார்:-) நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.அந்த ஓட்டலை பற்றி சந்தையியல் துறையில் ஒரு கேஸ் ஸ்டடியை படித்ததிலிருந்து அங்கே போய் தங்கி பார்க்க வேண்டும் என ஆசை.போதாகுறைக்கு விளம்பரங்களில் எல்லாம் "உலகின் ஏழாவது பெரிய ஹோட்டேல்", "3000 அறைகள்" என்றெல்லாம் அடித்து விட்டிருந்தார்கள்.அங்கே உள்ள அக்வேரியம் ரெஸ்டாரண்டை பற்றி பல கதைகள் உலா வந்து கொண்டிருந்தன.கிறிஸ்துமஸ் கொண்டாட்டத்திற்காக 1.5 மில்லியன் பவுண்ட் ஐஸ்கட்டிகளை வைத்து ஒரு பிரம்மாண்ட பனிமாளிகை கட்டிக்கொண்டிருப்பதாக செய்தி. சரி..இதெல்லாவற்றையும் கண்குளிர பார்க்க வேண்டாமா என ஒரு ட்ரிப்பை ஏற்பாடு செய்தாகிவிட்டது. ஓப்ரிலாந்த் ஓட்டலினுள் நுழைந்ததும் மிகப்பெரும் அலங்கரிக்கப்பட்ட கிறிஸ்துமஸ் மரம் வரவேற்றது. காரை விட்டு இறங்கியதும் குளிர் சுர்ரீர் என தாக்கியது. 23 டிகிரி குளிர். (இதெல்லாம் குளிரா என யாரப்பா முணுமுணுப்பது?வெறும் டிஷர்ட்டும் ஜீன்சும் போட்டுக்கொண்டு போனால் குளிராதா என்ன?).கார்பார்க் செய்ய ஒரு நாளைக்கு $10 என போர்டு பயமுறுத்தியது."சரி" பெரிய ஓட்டல்களில் அப்படித்தான் இருக்கும் என மனதை தேற்றிக்கொண்டு ரிசப்ஷனை நோக்கி, நடந்தோம், நடந்தோம்...நடந்து கொண்டே இருந்தோம். வழியெங்கும் தெரிந்த அலங்காரங்களை ரசிக்க விடாமல் குளிர். ரிசப்ஷனுக்கு போனால் அங்கே இரண்டே பேர் மட்டும் இருந்தனர்.3000 அறைகள் உள்ள விடுதிக்கு 2 பேர் மட்டும் ரிசப்ஷனுக்கு போதுமா என நண்பர் ஜானும் நானும் விவாதித்துக் கொண்டே இருந்தோம்.டெக்னாலஜி மூலம் சமாளிக்கலாம் என நானும், இல்லை இது மோசமான கஸ்டமர் சர்வீஸ் என அவரும் விவாதித்தோம். எப்படியோ 7 நிமிடம் மட்டுமே வெயிட் செய்தோம். எனது அறை சாவியை (அறை சாவி என்பது எலக்ட்ரானிக் கார்ட் தான்) பெற்றுக்கொண்டு அறைக்குள் நுழைந்தேன். ஜானுக்கு வேறு பிளாக்கில் அறை. வழக்கமாக எல்லா ஓட்டல்களிலும் காபி மேக்கரை பாத்ரூம் அருகே உள்ள வாஷ்பேசின் அருகே வைத்திருப்பார்கள். இங்கே பாத்ரூமுக்குளேயே காபிமேக்கரை வைத்திருந்தனர். பார்த்ததும் பயங்கர கடுப்பாகி விட்டது.அந்த காபியை தொடவே இல்லை. ரூம் டெம்பரேச்சரை 74ல் வைத்து ஹாயாக தூங்கி எழுந்தேன். காலையில் எழும்போது மணி 7.30. சாப்பிட ஏதாவது ஆர்டர் செய்யலாம் என மென்யு கார்டை எடுத்தால் சீரியல் $6.50, வெஜ்ஜி பர்கர் $11.50 என போட்டிருந்தனர். அதுபோக டாக்ஸ், டெலிவரி சார்ஜ் $5.50....படித்ததும் சாப்பிடும் ஆசையே போய் விட்டது.சரி..பின்னூட்டங்களை மட்டுறுத்தல் செய்யலாம் என லேப்டாப்பை திறந்தால் 'வைஃfஐக்கு ஒரு நாளைக்கு $10' என செய்தி வந்தது.அப்படியே மூடி வைத்து விட்டேன். ஜானின் கம்ப்யூட்டரில் ஓசியில் மெயில் பார்த்துகொள்லலாம் என ஒரு ஐடியா செய்துகொண்டேன். பசி வயிற்றை கிள்ளீயது.ஜானுக்கு போன் போட்டால் மனிதர் எந்திரிக்கவே இல்லை.மெதுவாக கீழே இறங்கி வந்தேன். 'ரஷெல்லஸ் பஃபெ' என்ற ரெஸ்டராண்ட் ஓட்டலில் இருந்தது, அதை தேடிக்கொண்டே வந்து காணாமல் போய் விட்டேன்.ஓட்டல் அத்தனை பெரியது.படகு, நீர்வீழ்ச்சி, ஆறு என எல்லாம் உள்ளே இருக்கிறது. 1 மணிநேரம் அதை தேடி, தேடி அலுத்து மேப்பை பார்த்தால் அது இன்னும் குழப்பம். கடைசியில் ரஷல்ஸ் பஃபேயை கண்டுபிடித்து உள்ளே நுழைந்தால் அங்கேயும் ஒரு க்யூ. 10 நிமிடம் கியூவில் நின்றபின் இருக்கைக்கு அழைத்து சென்றனர். காபி வேண்டுமா ஆரஞ்ச் ஜூஸ் வேண்டுமா என கேட்ட வெய்ட்ரஸிடம் இரண்டும் வேண்டும் என ஆர்டர் செய்துவிட்டு:-) பஃபேயை நோக்கி வேட்டைக்கு கிளம்பினேன். அங்கே போனால் எனது சந்தேகம் ஊர்ஜிதமானது. மலை போல் அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்த ஐட்டம்களில் சீரியலும், பாலும், பிரெட்டும் மட்டுமே வெஜிடேரியன் ஐட்டம்கள். விதியே என நொந்துகொண்டு பேகலையும், பாலையும், சீசையும் தூக்கிக் கொண்டு வந்தேன். அடுத்த ரவுண்ட் போனபோது ஃபிரய்ட் உருளை கிடைத்தது. அதையும், பிரூட் சாலட்டையும் ஒரு கட்டு கட்டியபின் பில் வந்தது. தண்டம் அழுதபின் 20% டிப்ஸ் வைத்தேன் (பிளாண்ட் வெயிட்ரஸ் என்றால் நிறைய டிப்ஸ் தரவேண்டும் என்பது எங்கள் குழுவில் நிலவும் மூடநம்பிக்கை:-) அதன்பின் ஓட்டலில் உள்ள ஆற்றில் படகு சவாரி.படகில் ஏறியபோது போட்டோ எடுக்கிறார்கள். படகு சவாரிக்கு $8. படகோட்டி ஓட்டல் அருமை, பெருமைகளை சொல்லிக்கொண்டே வந்தார். படகு சவாரி முடிந்தபின் போட்டோவை கண்ணுக்கு தெரியும் வகையில் அழகாக பிரேம் செய்து வைத்திருந்தனர்.$10. வாங்கலாமா, வேண்டாமா என யோசித்து கடைசியில் வாங்கியே விட்டேன். ஓப்ரிலாந்தில் ஒரு பாஸ்ட் புட் கடை இருந்தது, அங்கே வெஜ்ஜி விராப்பும், பிரெஞ்சு பிரையும் மட்டும் தான் சாப்பிட முடியும். மதியம் அதை தின்றுவிட்டு இரவு அருகிலுள்ள மாலுக்கு கிளம்பினோம். அங்கேதான் புகழ் பெற்ற அக்வேரியம் ரெஸ்டராண்ட் இருக்கிறது. ரெஸ்டராண்ட் நடுவே மிகப்பெரும் கண்ணாடி மீன் தொட்டி. அதில் சால்ட் வாட்டரில் உள்ள மீன்கள் நீந்தின. ஈல், சுறாமீன், மற்றும் பெயர் தெரியாத பல மீன்கள்.சுறாமின் மற்ற மீன்களை தின்னாதா ஒரு சந்தேகம்.வெயிட்ரஸிடம் கேட்டதற்கு அக்வேரியத்தின் வரலாற்றை சொன்னார். ஒரு மரைன் பயாலஜிஸ்ட் தான் மீன்களை கவனித்து கொள்கிறாராம். அனைத்து மீன்களுக்கும் மிக அதிக அளவில் சுவையான உணவுகள் அளிக்கப்படுவதால் மற்ற மீன்களை அவை வேட்டையாடுவதில்லையாம். அதில் உள்ள மீன்கள் சிலவற்றின் விலை $8000 என்றார்.அப்படி இருந்தும் அபூர்வ மீன்களை வேட்டையாடிய ஒரு மீனை வெளியே எடுத்து தனிமை சிறையில் வைத்து கொஞ்சம், கொஞ்சமாக கொன்று கொன்டிருக்கின்றனராம்:-( மேங்கோ ஜூஸும், பர்மஜினியாவும்(பெயர் மறந்து விட்டது) ஆர்டர் செய்தேன். வெயிட்ரஸோடு ஜான் கடலை போட்டு அவரது வாழ்க்கை வரலாற்றை தெரிந்து கொண்டார். ஒயினில் தயாரித்த பார்மஜீனியாவை சாப்பிட்டால் எனது டீ டோட்டலர் வாழ்க்கைக்கு எந்த பங்கமும் வராது என வெயிட்ரஸ் உறுதியளித்தார். அது சும்மா சுவைக்காக ஒயினில் தயாரித்த பார்மஜியானா, போதை வராது, ஒயின் ஆவியாகிவிடும் என்றார். சாப்பிட்டதில் அவர் சொன்னது உண்மைதான் என தெரிந்தது.பார்மஜியானா என்பது பாஸ்டா மாதிரி தான் இருந்தது.ஆனால் விலை மிக, மிக அதிகம். இன்று காலை ஓட்டலுக்கு வந்து ஜானின் கம்ப்யூட்டரை ஓசியில் வாங்கி பின்னூட்டங்களை மட்டுறுத்தலாம் என திறந்தால் தலைவர் பி.கே.எஸின் பின்னூட்டம், மற்றும் அனானிமஸ் நண்பர் ஒருவரின் பின்னூட்டம். மட்டுறுத்திவிட்டு அப்படியே விட மனசு கேட்கிறதா என்ன? ஒரு பதிவை தட்டிவிடு என மனம் ஆணையிட இதோ....உங்கள் முன் இந்த பதிவு..