76.கண்ணாயிரமும் அகலியையும்

அகலியயை கவுதம முனிவரின் மனைவி.மிகவும் அழகாக இருப்பார்.இந்திரன் தேவர் தலைவனாக இருந்த போதிலும் ஆசையை வீட்டவனில்லை.அகலியையை பார்த்ததும் ஆசையில் வீழ்கிறான்.கவுதம முனிவர் குளிக்க போன சமயம் பார்த்து அவர் வேடம் தரித்து அகலியாவை ஏமாற்றி விடுகிறான்.கவுதம முனிவர் வழக்கத்துக்கு மாறாக சீக்கிரம் வீடு திரும்புகிறார்.கையும் களவுமாக இந்திரன் பிடிபடுகிறான். கோபத்தில் கொதித்த கவுதம முனிவர் இந்திரனுக்கு மிகவும் மோசமான சாபம் ஒன்றை தருகிறார்.அகலியாவை கல்லாகும்படி சபிக்கிறார்.அகல்யாவுக்கு சாப விமோசனம் ராமனால் கிடைத்தது..ஆனால் அதன் பின் இந்திரனுக்கு நேர்ந்தது என்ன? சாபம் பெற்ற இந்திரன் யார் முகத்திலும் விழிக்க வெட்கப்பட்டு தாமரை பூவினுள் சென்று ஒளிந்து கொள்கிறான்.அரசனில்லாமல் தேவலோகம் திகைக்கிறது.எங்கு தேடியும் இந்திரன் கிட்டவில்லை.முனிவர்கள் ஒன்று கூடி நகுஷன் என்ற மன்னனை புதிய இந்திரனாக வரும்படி அழைப்பு விடுக்கின்றனர். நகுஷன் மிகுந்த நல்லவன்.கல்வி கேள்விகளில் சிறந்தவன்.ஆனால் தேவேந்திரனானதும் அவனுக்கு மண்டை கர்வம் ஏறிவிடுகிறது.போதாக்குறைக்கு பழைய இந்திரன் போல் பெண்பித்தம் வேறு வந்துவிடுகிறது. நகுஷன் பாவம் மேல் பாவம் செய்கிறான்.தேவலோகமே நடுங்குகிறது.இறுதியில் அவன் இந்திராணியயே அடைய திட்டமிடுகிறான்."நான் தான் இப்போது இந்திரன்,அதனால் இந்திராணி என் மனைவி ஆக வேண்டும்" என கட்டளை இடுகிறான். இந்திராணி தப்பி ஓடுகிறாள்.அன்னை சக்தி மீது சுமங்கலி விரதம் இருக்கிறாள்.சக்தி அவள் முன் தோன்றி இந்திரன் சாப விமோசனம் அடைய வழியை சொல்கிறாள்.இந்திரன் இருக்கும் இடத்தையும் சொல்கிறாள். இந்திராணி கவுதம முனிவரிடம் செல்கிறாள்.மன்றாடியதும் இந்திரன் ஆயிரம் கண்ணுடையவனாக சாப விமோசனத்தை கவுதம முனிவர் தருகிறார்.கணவனும் மனைவியும் ஒன்று சேர்கின்றனர்.ஆனால் ராஜ்ஜியம் போச்சே..அதை அடைய இந்திரன் திட்டம் தீட்டுகிறான். இந்திராணியிடம் ஒரு திட்டத்தை சொல்லி நகுசனிடம் அனுப்புகிறான்.இந்திராணி நகுஷனிடம் "யாரும் இதுவரை வராத ஒரு பல்லக்கில் ஏறி வந்தால் அவனை திருமணம் செய்து கொள்வதாக சொல்கிறாள்".. நகுஷன் அப்படி என்ன பல்லக்கு இருக்க முடியும் என யோசித்து இறுதியில் கற்பனைக்கெட்டாத ஐடியா ஒன்றை கண்டுபிடிக்கிறான்.சப்தரிஷிகளும் சேர்ந்து அவனை பல்லக்கில் இந்திராணியிடம் கொண்டு செல்ல வேண்டும்.இது போன்ற பயணம் மும்மூர்த்திகளுக்கும் இதுவரை கிட்டியதில்லை அல்லவா? சப்தரிஷிகளும் சேர்ந்து அவனை பல்லக்கில் சுமந்து கொண்டு செல்கின்றனர்.காமம் நகுஷனை துரத்துகிறது..பல்லக்கோ மெதுவாக ஊர்ந்து செல்வது போல் அவனுக்கு தெரிகிறது.குனிந்து எட்டிப்பார்த்தால் அகத்திய ரிஷி நத்தை வேகத்தில் பல்லக்கை சுமந்து செல்வது போல் தெரிகிறது.. கோபம் வந்த நகுஷன் "சர்ப்ப சர்ப்ப" என்று சொல்லி அகத்தியரை காலால் உதைக்கிறான்.(சர்ப்ப என்றால் வேகமாக என்று பொருள்)..கோபம் கொண்ட அகத்தியர் நகுஷனின் புண்ணியம் முழுவதும் அந்த விநாடியே கரைந்து போனதை உணர்கிறார். "சர்ப்ப என்று என்னை உதைத்த நீ சர்ப்பமாக கடவாய்" என்று சாபமிடுகிறார்.சொர்க்கத்திலிருந்து வீழ்ந்த நகுஷன் சர்ப்பமாக வனத்தில் வீழ்கிறான்.மனம் திருந்திய இந்திரன் மீண்டும் பதவிக்கு வருகிறான்.அன்றிலிருந்து குலமங்கையர் பவானிதேவிக்கு பூஜை செய்வது வழக்கத்துக்கு வந்ததாக புராணம் சொல்கிறது. இந்திரனே ஆனாலும் புலனடக்கம் இல்லாமல் போனால் அழிவுதான் என்று வள்ளுவர் சொன்னது இதனால் தான்.